A hərfi ilə başlayan adların mənası
Ad | Cins | Mənşə | Məna |
---|---|---|---|
Abbas | Kişi | Ərəb | Tutqun, qaşqabaqlı |
Abdulla | Kişi | Ərəb | Allahın qulu |
Adil | Kişi | Ərəb | Ədalət, insaf |
Adıgözəl | Kişi | Azərbaycan | elm, sənət, doğruluq |
Afaq | Qadın | Azərbaycan | Hündür, uca |
Afət | Qadın | Azərbaycan | Eşq, məhəbbət, sevgili |
Aidə | Qadın | Fars | Gəlir, mədaxil |
Aişə | Qadın | Ərəb | Yaşayan |
Akif | Kişi | Ərəb | Çalışqan, məqsədyönlü |
Allahverdi | Kişi | Azərbaycan | Allahın verdiyi pay |
Almas | Qadın | Fars | Yaraşıqlı, gözəl |
Alxaz | Kişi | Azərbaycan | Xüsusi, üstün, misilsiz |
Alışan | Kişi | Azərbaycan | Yanan, od tutan |
Anar | Kişi | Azərbaycan | Yada salar, xatırlar |
Anna | Qadın | Yəhudi | minnətdarlıq |
Aqil | Kişi | Ərəb | Ağıllı, dərrakəli |
Arif | Kişi | Ərəb | Bilən, xəbərdar |
Artur | Kişi | Kelt | Ayı kimi güclü |
Aruz | Kişi | Azərbaycan | Döyüşçü, igid, cəngavər |
Arzu | Kişi/Qadın | Azərbaycan | Arzu, istək |
Aslan | Kişi | Türk | Hakimiyyət, əzəmət |
Atilla | Kişi | Türk | Fəth edən,ulu türk |
Ayaz | Kişi | Azərbaycan | Ağıllı, istedadlı |
Aybəniz | Qadın | Azərbaycan | Ay camallı, gözəl |
Aydan | Qadın | Ərəb | Mənfəət |
Aydın | Kişi | Azərbaycan | Aşkar, dəqiq, bəlli |
Aylın | Qadın | Türk | nur, işıq, parıltı |
Ayna | Qadın | Azərbaycan | Şəffaf, təmiz, güzgü |
Aynur | Qadın | Azərbaycan | Ay, nur |
Aysun | Qadın | Azərbaycan | Ay ,su |
Aytən | Qadın | Türk | Ayın yarısı |
Azad | Kişi | Ərəb | Asudə, sərbəst |
Azər | Kişi | Azərbaycan | Od, atəş |
Ağa | Kişi | Azərbaycan | Ulu, ağa, ilkin |
Ağabaci | Qadın | Azərbaycan | Ağa, ulu |
Asya | Qadın | Türk | Qitələrin ən böyüyü |
Aysel | Qadın | Türk | Ay işığının seli, ay kimi parlaq, gözəl |
Aygün | Qadın | Türk | “Ay”-la “günəş”-in birləşməsindən yaranan ad |
Amid | Kişi | Ərəb | Eşq xəstəsi, Öndər, Rəhbər, Xərrac alan |
Aytac | Kişi/Qadın | Ay kimi parlaq, bərq vuran tac; Gözəl, Natiq | |
Aytəkin | Kişi/Qadın | Aya bənzər, ay kimi; | |
Aba | Ərəb | Müxtəlif türk dillərində ana, bacı, əmi, ata mənalarında işlənir. | |
Abaxan | Kişi | Ata xan, əmi xan, böyük xan. Bunu «güclü axan, sürətli axan» kimi də izah edirlər. | |
Abakar Abakər Abaçı |
Kişi | Tarla və bostanları quş və heyvanlardan qorumaq üçün qoyulan insan müqəvvası; əba tikən və satan şəxs. | |
Abaqa | Kişi | Aba və ağa sözlərindən yaranmış, əmi ağa, hörmətli dost deməkdir. «Kətan lifi» mənası da vardır. Elxani hökmdarı Hülakinin oğlu da Abaqa xan (1234-1282) adlanırdı. | |
Abas Abbas |
Kişi | Ərəb | Qaraqabaq, ciddi; qəzəbli, acıqlı |
Abasağa Abbasağa |
Kişi | bax: Abbas və Ağa | |
Abasalı Abasəli Abbasalı Abbasəli |
Kişi | bax: Abbas və Əli | |
Abasət Abisət Absət |
Kişi | Ataların üzü, sifəti; abbasilərdən | |
Abasqulu Abbasqulu |
Kişi | Ərəb | Allahın qulu Abbas. |
Abasmirzə Abbasmirzə |
Kişi | bax: Abbas və Mirzə. | |
Abbasşərif | Kişi | bax: Abbas və Şərif. | |
Abay | Kişi | ata, baba, dədə; diqqət, diqqətli, həssas. | |
Abdal | Kişi | Anadolu və Əfqanıstanda yaşayan türk tayfalarından biri; bilikli, qanacaqlı. | |
Abdalbəy | Kişi | bilikli, qanacaqlı bəy; tayfa başçısı. | |
Abdar | Kişi | Fars | sulu; parlaq; dadlı, ləzzətli; sandıq, yeşik. |
Abdı Avdı |
Kişi | “Əbd” və “Allah” sözlərindən və ya Allahın epitetlərindən (“Əsmayi – Hüsna”dan) ibarət olub “Allahın qulu”, “Allahın bəndəsi” mənasını verən Abdulla, Abdulcəlil, Abduləhəd kimi adların ümumi ixtisar variantıdır. “Allahqulu, Qulu” kimi başa düşülməlidir; əbədi, sonsuz. | |
Abdıbəy Avdıbəy |
Kişi | Ərəb/Türk | “Abdı bəy” adındandır. |
Abdıxan Avdıxan |
Kişi | Ərəb/Türk | “Abdı xan” adındandır. |
Abdil | Kişi | Fars | könül suyu, ürək yaşı; bax: Əbdül. |
Abdin | Kişi | Ərəb | “Zeynalabdin” adının ixtisar forması; “Abidlərin zinəti” deməkdir. |
Abdul | Kişi | Ərəb | “Abdulla” adının qısaldılmış forması. |
Abdulbağıf Abdulbaqi |
Kişi | Ərəb | Əbədinin – Allahın qulu. |
Abdulcəlil | Kişi | Ərəb | Allahın qulu (bax: Allahqulu). |
Abduləhəd | Kişi | Ərəb | Allahın qulu (bax: Allahqulu). |
AbdullaJ Abdullah |
Kişi | Ərəb | Allahın qulu (Məhəmməd peyğəmbərin atasının adı). |
Abdulşir | Kişi | Ərəb/Fars | Allahın qulu olan şir. Abel (q.y.) – külək əsməsi; fanilik; yalan. |
Abı Abi Abu |
Kişi | “böyük qardaş” mənasında olan “ağabəy” (Onun ata, baba, əcdad kimi mənaları da vardır) sözünün qısaldılmış forması olan “abi” həm də müasir Türkiyədə özündən böyüklərə müraciət forması kimi işlənir: | |
Abış Abuş |
Kişi | “Abı” adının əzizləmə forması. | |
Abid Abit |
Kişi | Ərəb | ibadətlə məşğul olan. |
Abidinç Abiddin |
Kişi | Ərəb | ibadət edənlər, ibadətlə məşğul olanlar. |
Abil | Kişi | Ərəb | (kiminsə) atası. Bax: Əbil. |
Abqədir | Kişi | Ərəb | “Abdulqədir” adının ixtisar variantıdır. “Allahqulu” kimi başa düşülür. |
Ablı | Kişi | Ərəb/Türk | «ab» (su) sözündən və -lı şəkilçisindən düzəlmiş, «sulu», «canlı», «canısulu» mənasındadır. |
Absalam Abusalam |
Kişi | Ərəb | “Abdussalam” adının təhrif olunmuş varian-tıdır. ” Allahqulu” mənasına uyğundur; sülhün-əminamanlığın – Alla-hın qulu. |
Absalat Abusalat |
Kişi | Fars/Ərəb | a)namaz; b) dini mərasimlərdə oxunan münəcat; c) Məhəmməd peyğəmbərin adı çəkiləndə salavat çevirmək, dua eləmək; ç) dəstəmaz suyu; ata duası. |
Abtalıb Abutalıb |
Kişi | Ərəb | Talıbın atası. |
Abubəkir | Kişi | Ərəb | bax: Əbubəkr. |
Abusəməd | Kişi | Ərəb | “Abdussəməd” adının təhrif olunmuş variantıdır. “Allahqulu” mənasına uyğundur. |
Abuturab | Ərəb | Turabın atası; torpağın, tozun sahibi. | |
Abuzər Abozər Abızər Abizər |
Kişi | Ərəb | zər sahibi, qızılın yiyəsi. |
Acal | Kişi | uca, yüksək; mərhəmətli; xoca, müəllim, ustad. | |
Acar | Kişi | Acar | xalq və bu xalqa mənsub adam; qarışdırılmış; seçilmiş. |
Adaxan | Kişi | adanın xanı, hakimi, başçısı. | |
Adalan | Kişi | şan-şöhrətə sahib olan, ad-san qazanan. | |
Adaş | Kişi | eyni adlı şəxslər; omonim adlar. | |
Adaşbəy | Kişi | başqası ilə eyni ada malik olan bəy. | |
Adəm Adam |
Kişi | Yunan | Adam (ilk peyğəmbərin adı) mənasındadır, torpaq deməkdir. |
Adıbaba | Kişi | adı Baba olan, babanın adını daşıyan. | |
Adıbala | Kişi | adı Bala olan. | |
Adıbəlli | Kişi | adı bəlli olan, adı şöhrətlənən. | |
Adıbəy | Kişi | adı bəy olan, adı böyük olan. | |
Adıgözəl Adgözəl |
Kişi | adı gözəl olan. | |
Adıgün Adgün |
Kişi | adı gün kimi olan, günə bənzər. | |
Adış | Kişi | “adı” komponentli adların əzizləmə forması. | |
Adışad | Kişi | adı şad (“xan oğlu” titulu) olan. | |
Adışirin Adşirin |
Kişi | adı şirin olan; şirin adlı. | |
Adıvar | Kişi | ad-sanı olan, adı əbədi yaşayan. | |
Adif Atif Adifə Atifə |
Kişi | Ərəb | şəfqətli, mehriban; meyl edən, sevən, bəyənən. |
Adil Adilə |
Kişi | Ərəb | ədalətli, insaflı. |
Adlı | Kişi | adı, sanı olan, şöhrətli, tanınmış adam. | |
Adlıbəy | Kişi | adı, sanı olan bəy, tanınmış bəy. | |
Adlıxan | Kişi | adı, sanı olan xan, tanınmış xan. | |
Adnaqulu | Kişi | adna – cümə günü anadan olan; adnanın qulu. |
|
Afat | Kişi | Ərəb | gözəllər; bədbəxtlik, fəlakət; müsibətlər. |
Afdil Aftil |
Kişi | Ərəb | üstün, artıq, çox gözəl. |
Afərbəy | Kişi | Fars | işıqlı bəy (bax: Afər); “Afər bəy” adındandır. |
Afərxan | Kişi | Fars | işıqlı xan; “Afər xan” adındandır. |
Afərşad | Kişi | Fars | yaradandan törəyən; Günəş övladı. |
Afətdin | Kişi | Ərəb | dinin gözəlliyi, cazibədarlığı, rəngarəngliyi. |
Afif Afifə |
Kişi | bax: Əfif, Əfifə. | |
Afik Afiq Afiqə Əfiqə Afiyə |
Kişi | Ərəb | dünyanı gəzib – dolaşan; səxavət; elmdə yüksələn. |
Afil Afhə |
Kişi | Ərəb | çıxan Günəş, doğan Günəş. |
Afiyəddin Afyəddin |
Kişi | Ərəb | dinin sağlamlığı; atəşin qəlbli; dinin gücü, qüvvəsi. |
Afiz Afizə |
Kişi | «Hafız» adının (bax) təhrif olunmuş forması. | |
Aflan Əflan Əfland |
Kişi | Ərəb | bəfər (fərqli), işıqlı; nurlu. |
Afraz | Kişi | Ərəb | məğrur, lovğa; yüksək, uca. |
Afşar | Kişi | çevik, ovçuluğu sevən; qədim türk tayfalarından biri. | |
Afşin | Kişi | döyüş zamanı istifadə olunan geyim, süngü, silah. Keçmiş Türküstanda hökmdar titulu. | |
Aftandil Avtandil |
Kişi | Fars | günəş ürəkli, atəşin qəlbli. |
Agah | Kişi | Fars | bilən, xəbərdar, gözüaçıq, ayıq. |
Ağa | Kişi | böyük, cənab, sahib; seyid (İranda məmur adlarına artırılır). | |
Ağababa Ağabba Ağbaba |
Kişi | böyük baba (Ata tərəfdən babaya müraciət forması). | |
Ağabağır | Kişi | Ərəb | ağa, cənab, böyük, ağsaqqal Bağır. |
Ağabala Ağbala |
Kişi | ağa oğlu, ağa balası; ağa kimi oğul. | |
Ağabəşir | Kişi | Türk/Ərəb | «ağa» (böyük) və «Bəşir» (xoş xəbər gətirən) sözlərindən düzəlmiş, «böyük müjdəçi» mənasındadır. |
Ağabəy | Kişi | böyük bəy, böyük qardaş; bəyzadələrin tərbiyəçisi; hökmdar. | |
Ağabuta | Kişi | «ağa» (böyük) və «buta» (qönçə, naxış) sözlərindən düzəlmiş, «qiymətli naxış», «ilahi bəxşiş» mənasındadır. | |
Ağacabbar | Kişi | bax: Ağa və Cabbar. | |
Ağcamal | Kişi | bax: Ağa və Camal. | |
Ağacan | Kişi | ağa, can; əziz ağa; böyük adam. | |
Ağacəfər | Kişi | bax: Ağa və Cəfər. | |
Ağadadaş Ağaqardaş |
Kişi | böyük qardaş. | |
Ağadayı | Kişi | hörmət əlaməti olaraq böyük dayıya verilən ad. | |
Ağaddin Ağaəddin Ağəddin |
Kişi | Türk/Ərəb | Ağa Əddin (“ağa” və “Seyfəddin, Sədrəddin, Ələddin” qəbilindən olan adların “Əddin” ixtisar variantı əsasında yaranmışdır. |
Ağadədə | Kişi | ata və ananın atasına hörmət əlaməti olaraq verilən ad. | |
Ağaəli Ağəli Ağalı Ağali |
Kişi | Türk/Ərəb | Ağa Əli, böyük Əli. |
Ağaəmi Ağami Ağəmi |
Kişi | böyük əmi; ağa kimi əmi. | |
Ağaəziz | Kişi | istəkli cənab; sevimli oğlan. | |
Ağagül | Kişi | ağaya layiq gül, ağa gülü; ağa oğlu, ağaya layiq oğul. |
asiman adi niye yoxdu
ayşən adı yoxdu burda
Aycan adının mənası nədir?
Aywen adinin menasi bes niye yoxdur?
Nehayet men A herfini tapdim ve oz adimin menasinida oxudum adimin menasi………
Ay kimi parlaq demek imis
Mənim adım intizarda afərin sənə səninə neçə yaşın var bilmək olar?
Allahverdi neca adı Bòyende demiycak ki Bu na adi mana yazdrmsiz
That’s not just the best aneswr. It’s the bestest answer!
pox
Tərbiyəsiz adam kimi söz yaz yazmırsan yazma mədəniyyətsiz
tərbiyəsiz